قبل از خلقت او، خدا به فرشتگانش گفت که می‌خواهم در روی زمین خلیفه و جانشین برای خودم قرار دهم. آنها به خدا اعتراض کردند و خداوند در جواب آنها گفت من چیزهایی می‌دانم که شما نمی‌دانید. سپس خدا آدم را از گل آفرید و بعد تصویر پردازی او درمرحله دوم بود و آنگاه از روح خود در او دمید و به فرشتگانش دستور داد که او را سجده کنند. همه فرشتگان به جز شیطان که تکبر کرد، آدم را سجده کردند. این تکبر و غرور شیطان باعث رانده شدن ابدی او از درگاه خداوند شد.
بعد از این مرحله خدا همه اسماء را به آدم یاد داد.
این تعلیم فقط اسامی موجودات نبود؛ بلکه راز نهفته و سری بود که فرشتگان آنها را از آدم آموختند و بنا به قولی اسامی همه حجت‌های خدا، اسامی سرزمین‌ها، گیاه‌ها، کوه‌ها، بیابان‌ها و یا اصلا اسرار و خواص موجودات بود.
اخراج از بهشت
سپس خداوند همسر او حضرت حوا (علیهاالسلام) را آفرید و هر دو را در بهشت اسکان داد و به آنها گفت که از هر چیزی که می‌خواهید می‌توانید بخورید، لذت ببرید و بهره‌مند شوید، فقط یک درخت ممنوعه هست که به آن نزدیک نشوید. ولی آدم این توصیه را فراموش کرد و با فریب و قسم دروغ شیطان، وی و همسرش از آن درخت ممنوعه خوردند و لذا خداوند هر سه نفر را از بهشت بیرون کرد.
حضرت آدم به کوه صفا و حضرت حوا به کوه مروه فرود آمدند.
آدم چهل روز به سجده افتاد و از فراق بهشت گریه کرد و آنقدر نالید و با کلماتی که از خدا یاد گرفت توبه کرد. گویند که این کلمات که توبه آدم و حوا بود، همان تمسک جستن به حق پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و امام علی (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) و امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) بود.
سرکار خانم گردان- معلم محترم پایه دوم یک – دبستان دخترانه واحد ۳ مشهد
